رهروان پژوهش

کرسی آزاد اندیشی با موضوع« الگوهای نشاط و شادی در جامعه» درجمع طلاب و اساتید مدرسه علمیه شهید مطهری(ره) تنکابن با حضورخانم کبری طبری مدیر مدرسه به عنوان داور و مشاورین مدرسه خانم حلیمه حسین بکی به عنوان ارائه­ کننده و خانم سیمین عرب  به عنوان ­منتقد برگزار شد.

 در این نشست ارائه­ کننده بحث بیان کردند: شادی از دیدگاه اسلام و روان شناسی به معنای سر زندگی، کامیابی و از مهم ترین نیاز های روانی بشر است. درآموز های دینی تاکید زیادی بر جایگاه شادی و نشاط در زندگی شده است و الگو های زیادی در این زمینه وجود دارد.

وی  در ادامه عوامل شادی آفرین بر اساس آموزه های دینی را برشمردند:

- اولین چیزی که می تواند انسان ها را شاد کند ایمان(یعنی نداشتن نگرانی و اضطراب و رسیدن به اطمینان قلبی) است. ایمان به یک قدرت مطلق که سرچشمه همه نیکی هاست. حتی روانشناسان هم موثرترین دارو برای درمان بیماری ها را امید و دعا می دانند.

- دومین عامل: رضایت وتحمل: اگر بخواهیم با مشکلات که خارج از تحمل ماست مقابله کنیم سبب فرسودگی و نابودی می شود.

- پرهیز از گناه: در آموزه های دینی آمده که لذت و خوشی نه تنها با عوامل مادی میسرنمی شود. بلکه عوامل معنوی تاثیر زیادی بر شادی و نشاط دارند. چون لذت گناه آنی، همراه با عذاب وجدان است و پایدار نبوده و منجر به افسردگی می شود.

- مبارزه با نگرانی ها، تبسم و لبخند، مزاح و شوخی، استعمال بوی خوش (برای زنان در محیط خاص طبق موازین اسلامی که محدودیتی ندارد.) از دیگر عوامل شادی آفرین است.

­منتقد بحث اظهار داشت: شادی یک هیجان است مانند غم، ترس و… که غریزی است و با انسان به وجود می آید. ایمان کمک می کند که این غریزه به ما مستولی نشود و رفتار انسانی با معنایی برای ما تعریف شود تا هیجانات مرزهای حلال وحرام را نادیده نگیرند. وی ادامه داد: شادترین دوران زندگی دوران کودکی است و شادی آن­ها اصیل و عمیق است در حالی که هنوز ایمان ندارند؟ آیا آن هایی که ایمان ندارند و در کشورهای دیگر زندگی می کنند شاد نیستند و لبخندشان و وضعیت جسمیشان باید بدتر از ما باشد؟  

 ارائه کننده بحث افزود: ایمان باور قلبی است که درهمه انسان­ها وجود دارد و بچه ها بر اساس فطرت الهی خلق شده اند و بر اثر آموزه های نادرست دچار لغزش و یهودی و زدتشتی شده اند. اگر فردی را می بینیم که نگرش او نسبت به عوامل شادی اشتباه است و فکر می کند مثلا با حجاب بخشی از شادی را از دست می دهد در پذیرش ضرورت دین دچار مشکل شده است.

 منتقد بحث ادامه دادند: انسان با تجربه واحساس در جامعه رشد پیدا می کند. در کودکی چون مصلحت ها را نمی داند، بزرگترها سرپرستی هیجانات او را به عهده می گیرد و وقتی که بزرگتر می شود استدلال ها و پختگی جای ناظر بیرونی را می گیرد و به ایمان و عمل صالح می رسد. یعنی با کنترل و مدیریت هیجانات می تواند هیجانات را در خدمت زندگی سالم وخردمندانه همراه با صلح، سلامت و عمل صالح در آورد.

 کبری طبری  مدیر مدرسه در جمع بندی بحث فرمودند: نشاط و شور چیزی است که در افعال انسان دارای سلامت روان، ظاهر می شود. انسانی که دارای طمانینه و آرامش باشد مصداق بارز انسان با نشاط است و مردم جامعه هر زمانی که از امنیت و آرامش روحی برخوردار باشند می توان گفت که مردمانی با نشاط هستند و این نشاط و سرور قلبی است که زندگی انسان را متعادل می کند.

امام خمینی(ره) شخصیتی بودند سرشار از نشاط و سلامت روحی و این روحیه سرشار از عشق الهی در برهه حساس تاریخی کشورمان به ملت ایران تزریق شد تا پا برجا واستوار بماند.

عده ای عقیده  دارند که انسان سعادتمند و با نشاط کسی است که از هر رنج واندوهی رها باشد. در این دیدگاه باید از هرآنچه سبب اندوه می گردد گریخت و به ساحل امن و قله های رفیع شادی دست یافت. اما امام نشاط و سرور را این گونه تعریف می کنند: «آنچه مایه نجات انسان ها و آرامش قلوب است، وارستگی وگسستگی از دنیا و تعلقات آن است که  با ذکر و یاد دائمی خدای تعالی حاصل  می شود.» « أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ»